ေဒနိန္ ့ကာလ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံလို ့ နာေမပီးထားေရ နယ္ျမီေဒသမွာ သဘာ၀အရ လူမ်ိဳးေပါင္းစုံနိန္ထိုင္နိန္
ကတ္ေတ။ ဒုတိယကမၻာစစ္ျပီးလို ့ အဂၤလိပ္ဘားက လြတ္လပ္ေရးယူကတ္ေတ အခ်ိန္မွာ လူမ်ိဳးတိအခြင့္အေရး၊
တန္းတူေရးနန္ ့အမ်ိဳးသားကိုယ္ပိုင္ျပဌါန္းခြင့္အျပည့္အ၀ဟိေရ သြီးစစ္ေတဖယ္ဒရယ္ လူထုႏိုင္ငံထူေထာင္ဖို ့
အားလုံးကသေဘာတူခကတ္ေတ။ အဂုပိုင္သေဘာတူညီမွဳနန္ ့ အုတ္ျမစ္ခ်ခလို ့ ေဒႏိုင္ငံစြာ အဂုလက္ဟိဧရိယာ
အက်ယ္အ၀န္းနန္ ့ တိုင္းျပည္သစ္အျဖစ္ ကမၻာ့မ်က္ႏွာစာထက္မွာေပၚပါလတ္ေတ။ ေယေကေလ့ ဗမာက လူမ်ိဳးတိ
အခြင့္အေရးကိုလက္မခံ၊ တန္းတူေရးကိုဆန္ ့က်င္၊ တရားမွ်တမွဳကို မ်က္ကြယ္ျပဳ၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေက်ာခိုင္းျပီးေက
အမ်ားသေဘာတူခ်ဴပ္ဆိုထားခေရ ကတိက၀တ္စာခ်ဴပ္စာတမ္းကို ခ်ိဳးေဖာက္ပနာ လူစိတ္ေပ်ာက္ ေတလမ္းကို
ရြီးခ်ယ္ခေရ။ ဗမာတိ၏က်ိဳင္းေျမာင္းေရစိတ္နန္ ့ႏိုင္ငံေရးသစၥာေဖာက္မွဳေၾကာင့္ ျပည္တြင္းစစ္မီးေတာက္ ပါလတ္စြာ
အဂုထက္ထိ မျငိမ္းသတ္ႏိုင္သိမ့္ပါ။ အနာသိေက ဆီးဟိေရ။ ျပႆနာ၏ရင္းျမစ္ကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာၾကည့္ႏိုင္ျခင္းေရ ျပႆနာ၏တ၀က္ကို ေျဖရွင္းျပီး သား
ျဖစ္နိန္ေရ လို ့ေျပာကတ္ေတ ဆိုရိုးစကားပိုင္ ေဒနိန္ ့ကာလ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏အဓိကႏိုင္ငံေရးျပႆနာကို ေလ့လာၾကည့္ရဖို
့ဆိုေက ဗမာတိက လူမ်ိဳးတိအခြင့္အေရးကို ျငင္းပယ္နိန္ကတ္ျခင္းပင္ ျဖစ္ေတ။ ေအပိုင္ ျငင္းပယ္နိန္လို ့ ယင္းသူရို ့ပါ လူ ့
အခြင့္အေရးဆုံးရွုံးနိန္ကတ္ရေရ။
လူမ်ိဳးတိအခြင့္အေရး (Peoples’ Rights) နန္ ့ လူ ့အခြင့္အေရး (Human Rights) ဇာပိုင္ကြာျခားေလဆိုစြာကို
ပတ္၀န္းက်င္သုံးစကားနန္ ့ အရွင္းဆုံးဥပမာပီးရဖို ့ဆိုေက ရန္ကုန္မွာနိန္ေရလူတိ မီးရဟိေရး၊ ရီရဟိေရး၊ ကုန္စ်ီးႏွဳန္း
က်ဆင္းေရး စေရေတာင္းဆိုမွဳတိစြာ ႏိုင္ငံသားအျခီခံလူ ့အခြင့္အေရးတိျဖစ္ျပီးေက လူမ်ိဳးတိတျခားလူမ်ိဳး ဘားမွာ
ကိုလိုနီျပဳဂုတ္သြီးစုပ္ခံနိန္ရျခင္းက လြတ္ေျမာက္ဖို ့ ကိုယ့္ကံၾကမၼာကိုယ္ဖန္တီးပိုင္ခြင့္ေရ လူမ်ိဳးတိ အခြင့္ အေရး ျဖစ္ေတ။
လူ ့အခြင့္အေရးစြာ ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစု၏ႏိုင္ငံတကာဥပေဒတခုျဖစ္ေတပိုင္ အဆုံးမသတ္ႏိုင္ေရ ျဖစ္စိုဥ္တခုေလ့ျဖစ္ေတ။
တိုးတက္ေတ အေမရိကနန္ ့အေနာက္ဥေရာပတိုင္းျပည္တိမွာေတာင္ လူ ့အခြင့္အေရးစြာ ျပီးျပည့္စုံလားျခင္းမဟိသိမ့္ပါ။
ျမစ္တစ္စင္းပိုင္စီးဆင္းလားနိန္ပါသိမ့္ေရ။
၈၈ ေႏွာင္းပိုင္းကာလမွာ ဗမာအမ်ားစုက လူ ့အခြင့္အေရးဆိုေရ စကားကို က်က်ယ္လေလာင္ေျပာလာကတ္ေတ။
ေယေကေလ့ ျမန္မာႏိုင္ငံႏိုင္ငံေရးျပႆနာ၏အဓိကအေျဖျဖစ္ေတ လူမ်ိဳးတိအခြင့္အေရးကိုက်ေက မိန္ ့ ထားကတ္ ေတ။
ယင္းအတြက္နန္ ့ အိုးေခါင္မိုးေပါက္နိန္စြာကို ၾကမ္းလားဖာပိုင္ျဖစ္နိန္လို ့ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာကို ေအနိန္ ့
ကာလထိအေျဖမထုတ္ႏိုင္ကတ္သိမ့္ပါ။
ပိုဆိုးနိန္စြာက အန္ဂ်ီအိုႏိုင္ငံေရးနန္ ့စတိတ္မန္ ့ႏိုင္ငံေရးကို ဗမာ၀ါဒီႏိုင္ငံေရးသမားတိက မဟာဗ်ဴဟာက်က်
လမ္းေၾကာင္းခ်ပီးထားပနာ အၾကံအဖန္လုပ္ဇာတ္ခင္းနိန္လို ့ ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းၾကီးတခုလုံး ဦးတည္ခ်က္
ေပ်ာက္နိန္ရေရ။ ေဒပိုင္ အနာတျခား ဆီးတျခားလမ္းလြဲမွဳေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရးစြာ ႏွစ္ေပါင္း
ႏွစ္ဆယ္အလကား ဆားမရရီမရ ကုန္လားချပီးေက တဖက္မွာ ဗမာစစ္အုပ္စုက ပိုလို ့ခိုင္မာပါလတ္ေတ။
သီနတ္ေခ်တခ်က္မေဖာက္ပဲ က်ည္ဆံေခ်တေတာင့္မသုံးပဲ ႏွစ္ေပါင္းငါးဆယ္ေက်ာ္သက္ဆိုးရွည္လာေရ
စစ္အာဏာသွ်င္စနစ္ကိုဖယ္ရွားဖို ့ဆိုစြာ စိတ္ကူးယိုင္မွဳသက္သက္ရာ ျဖစ္နိန္လီဖို ့။
ဗမာအမ်ားစုက ဒီမိုကေရစီဆိုေရ စကားလုံးကိုအသုံးခ်ပနာ ဗမာကိုလိုနီစနစ္ကိုတည္ေဆာက္လားနိန္လို ့ပင္ ျဖစ္လို ့
ေသခ်ာနိန္စြာတခုက ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ႏိုင္ငံေရးျပႆနာကို ဗမာရွုေထာင့္အျမင္တခုတည္းနန္ ့ေျဖရွင္းလို ့တခါေလ့ ရလီဖို ့
မဟုတ္။
လူမ်ိဳးတိ၏အခြင့္အေရးကို ရွိတန္းတင္ပနာ ဗမာစစ္ကိုလိုနီပေဒသရာဇ္စနစ္ဆိုး အဆုံးသတ္ေရးကို ဦးတည္ပနာ
လားခါမွရာ ေနာင္တခ်ိန္မွာ လြတ္လပ္ေတႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းသစ္ကို ျမင္တြိလာႏိုင္ပါဖို ့။