အတိုက္ခံပါတီေတြ ကိုယ္ကေန အရင္ဦးေဆာင္ လုပ္ရတဲ့ ေပၚလစီ (Proactive) ေတြ သိပ္မရွိဘူးလို႕ ေကာင္းဝါသတင္း ျမန္မာပိုင္းမွာ ေဝဖန္ အႀကံျပဳထားတာကို ဖတ္ခဲ႕ရပါတယ္။ လႈပ္ရွားမႈေနရာမွာ စစ္အစိုးဘက္ကသာ အေရွ႕က သြားေနၿပီး အပစ္ခတ္ရပ္စဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရယူထားတဲ႕ အႏွစ္ (၂၀) ကာလအတြင္း စစ္အစိုးရ (သို႕) မဟာဗမာ လူမ်ိဳးေရး ခံယူထားတဲ့ အုပ္စုေတြ အာဏာတည္ၿမဲဖို႕အတြက္ ျပင္ဆင္ခ်ိန္ ေပးလိုက္သလို အက်ိဳးသက္ေရာက္သြားတယ္လို႕ ေရးထားခဲ့တယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။ အပစ္ခတ္ရပ္စဲၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရယူထားတဲ႕ အႏွစ္ (၂၀) ကာလအတြင္း တိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ ႏိုင္ငံေရး ရပိုင္ခြင့္ ဘာမွ မရရွိခဲ႕ပါဘူး။ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ လုံၿခဳံေရးကို အာမခံႏိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံေရး ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးပြဲ ေတာင္းဆိုမႈေတြမွာလည္း မရရွိခဲ့ျပန္ဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရယူထားတဲ့ ခုႏွစ္ေတြအတြင္း စစ္အစိုးရ စိတ္ႀကိဳက္တဲ့ အမ်ိဳးသားညီလာခံ က်င္းပႏိုင္ေရးနဲ႔ ျပည္သူလူထုကို လႊမ္းမိုးၿပီး လက္ဝါးႀကီးအုပ္စနစ္နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္မယ့္ စစ္တပ္ တမတ္သား အေျခခံ ဥပေဒကို ေရးဆြဲႏိုင္ဖို႕ မဟာဗမာေတြ ေမွ်ာ္မွန္းထားတဲ႕အတိုင္း သေဘာတူလိုက္သလို ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။

စစ္တပ္ တမတ္သား အေျခခံ ဥပေဒဟာ အသက္ဝင္လာသလို ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲလည္း ေအာင္ျမင္စြာ ၿပီးဆံုးခဲ႕ပါၿပီ။ အာဆီယံ အဖြဲ႕ဝင္ ႏိုင္ငံေတြကလည္း လက္နက္ကိုင္ တိုင္းရင္းသားေတြအေပၚ မီးစတဖက္၊ ေရမႈတ္ တဖက္ မူဝါဒ လက္ကိုင္ထားတဲ့ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရသစ္ကို ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ အတြက္ ဥကၠဌေနရာ ေပးဖို႕ ဆံုးျဖတ္ သေဘာတူခဲ့တယ္။ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရရဲ့ လႈပ္ရွားမႈကို အာဆီယံႏိုင္ငံေတြ ဘယ္ေလာက္ထိ အသိမွတ္ျပဳထားသလဲဆိုတာ ေမးခြန္းထုတ္စရာ မလိုပါ။

အာဆီယံ ႏိုင္ငံေတြဟာ မိမိတို႕ ကိုယ္တိုင္ ျပည္တြင္းေတာ္လွန္ေရးနဲ႕ ဆက္စပ္ေနပါတယ္။ အင္ဒိုနီးရွားဟာ အေရွ႕တီေမာရဲ့ ခြဲထြက္ေရးကို ႀကံဳေတြ႕ ခံစားခဲ႕ရတယ္။ ပုန္ကန္ေနတဲ့ အာေခ်းလူမ်ိဳးကို ကိုယ္ပိုင္ဥပေဒ ျပဌာန္းခြင့္ ေပးခဲ့တယ္။ ဖိလစ္ပိုင္ကေတာ့ ႏွစ္ေတြၾကာေညာင္းၿပီ ျဖစ္တဲ့ ျပည္တြင္းတာ္လွန္ေရး ပဋိပကၡကို ေျဖရွင္းလို႕ မရေသး။ ထိုင္းမွာဆိုရင္ မြတ္စလင္နဲ႔ အစိုးရၾကား ႏိုင္ငံေရး ပဋိပကၡေၾကာင့္ ျပည္သူလူထုေတြ ေထာင္ဂဏန္းမ်ားစြာ အသက္ဆံုးရႈံးခဲ့ရတယ္။ ဒီသံုးႏိုင္ငံဟာ အာဆီယံမွာ ၾသဇာႀကီးမားတဲ့ ႏိုင္ငံေတြ ျဖစ္ၿပီး ျမန္မာျပည္က တိုင္းရင္းသားအေရးကို စိတ္ဝင္စားပုံ မေပၚပါဘူး။

ျမန္မာျပည္ရဲ့ ႏိုင္ငံေရး အခန္းက႑ တနည္းတဖုံ ေျပာင္းလဲလာခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဆန္႕ခ်င္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ၿပိဳင္ဖို႕အတြက္ စိုင္းျပင္းေနၾကပါၿပီ။ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ေမးခြန္း အနည္းငယ္ ထုတ္ခ်င္တယ္။ စစ္တပ္ တမတ္သား အေျခခံ ဥပေဒ မေျပာင္းလဲခဲ့ေသာ္ျငားလည္း ဒါေတြကို လက္ခံဖို႕ စိတ္ထဲမွာ အသင့္ရွိေနခဲ႕ရင္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဘာလို႔ ဆန္႔က်င္ရတာလဲ။ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္သူေတြအပၚ စိတ္ဝမ္းကြဲေအာင္ ဘာေၾကာင့္ လုပ္ရတာလဲ။

လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ မိမိတို႔ရဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ မရွိခဲ႕ရင္ မိမိလူမ်ိဳးေရးအတြက္ (သို႕) မိမိလူထုအတြက္ ေတာင္းဆိုတင္ျပလို႕ ရမွာ မဟုတ္ဘူးလို႕ ယံုၾကည္ထားခဲ့ရင္ ျပည္သူလူထုေတြ မဲဆႏၵရံု မသြားဖို႕ မလံုေလာက္တဲ႕ တိုက္တြန္း ႏႈိးေဆာ္ခ်က္ကို ဘာလို႔ လုပ္ရတာလဲ။

တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔ေတြ စုစည္းညီၫြတ္မႈ မရွိသေရြ႕ေတာ႕ တိုင္းရင္းသားအေရးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးပဲြအတြက္ လက္ရွိအစိုးရက ေရွာင္ရွားခ်ိန္ ရေနဦးမွာပဲ။ အေျခခံဥပေဒေတြ တရားဝင္ တဖန္ျပန္ေရးဆြဲခြင့္ ရဖို႕အတြက္ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ အသံ တသံတည္းမျဖစ္ရင္ ေတာင္းဆိုေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးပဲြ၊ အထူးသျဖင္႕ ဖက္ဒရယ္အေရး ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ လူမ်ိဳးစံု ပါဝင္တဲ႕ ႏိုင္ငံေရး ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးပဲြ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ဟာလည္း အႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ ၾကာသြားႏိုင္တယ္။

တိုင္းရင္းသားေတြဟာ ဗမာလူမ်ိဳးကို ကိုယ္စားျပဳတဲ႕ အစိုးရရဲ႕ လွည့္ကြက္ထဲ ျပန္မေရာက္သြားဖို႕ အထူးသတိထားသြားရပါလိမ့္မယ္။ အစိုးရက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ UNFC ကို ကမ္းလွမ္းလာရင္ “ျပည္တြင္းမွာ ရွိေနတဲ့ အတိုက္အခံပါတီေတြရဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို အရင္ လိုက္ေလ်ာေပးပါ။ တိုင္းရင္းသားေတြအတြက္ ရသင့္ရထိုက္တဲ့ အခြင့္အေရး အရင္လုပ္ပါ” ဒါေတြကို ေတာင္းဆိုျပီးေတာ့မွ စကားေျပာဖို႕ လက္ခံပါ။

UNFC နဲ႔ အစိုးရၾကား စကားေျပာျဖစ္ရင္ ဒိုင္ခံေပးမယ့္ ႏိုင္ငံတကာက အဖြဲ႔တခု ရွိဖို႕လိုမယ္။ အထူးသျဖင့္ အာဆီယံ၊ ကုလသမဂၢ (သို႕) အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ အဖြဲ႕စည္းတခု ပါဝင္ေပးႏိုင္ဖို႕ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ပါတယ္။

ဖက္ဒရယ္ စနစ္ဟာ တိုင္းရင္းသားေတြ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တေနတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္တခု ျဖစ္ပါတယ္။ ဗမာနဲ႔ အျခားတိုင္းရင္းသားေတြၾကား တန္းတူေရး ျဖစ္ဖို႕ သိပ္အေရးႀကီးတဲ့ စနစ္တခု ျဖစ္ပါတယ္။ ဖက္ဒရယ္စနစ္ကို ေဖၚေဆာင္ႏိုင္ဖို႕ ခက္ခဲေနေပမဲ့၊ လက္ရွိအစိုးရအဖြဲ႕ဟာ တိုင္းရင္းသားေတြအတြက္ တန္းတူအခြင့္အေရးေတြ မေပးႏိုင္ေသးသေရြ႕ေတာ့ လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡဟာလည္း ဆက္ရွိေနဦးမွာပဲ။

ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ဖြဲ႕စည္းေရးဟာ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡနဲ႔ ျပည္တြင္းစစ္မီးကို အဆုံးသတ္ႏိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံကို ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မယ့္ နည္းလမ္းေကာင္းတခု ျဖစ္ပါတယ္။

တိုင္းရင္းသားေတြ ရသင့္ရထိုက္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြကို လႊတ္ေတာ္ထဲက တိုင္းရင္းသား ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ မျပဳျပင္ မေျပာင္းလဲႏိုင္ေသးသေရြ႕ ညီၫြတ္ေသာ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ား ဖက္ဒရယ္ေကာင္စီ (UNFC) ဟာလည္း အစိုးရရဲ့ မာယာစက္ကြင္းထဲ ေရာက္မသြားဖို႔ သတိထားရမယ့္ အခ်က္တခု ျဖစ္ပါတယ္။